از استقبال خوب شما بسیار سپاسگزاریم

زمان مطالعه: 5 دقیقه
5 تیر 1400

یکی از کلمه هایی که ارائه تعریفی یکسان برای آن کار سختی است. کلمه استارتاپ است. دلیل آن هم این است که سازمان های مختلف تعاریف متعددی برای استارتاپ ها بیان کرده اند و به همین دلیل نمیتوان تعریف واحدی برای آن درنظر گرفت. اما معمولا تعریفی که برای آن در بین عموم شناخته شده است این است که استارتاپ ها شرکت هایی نوپا هستند که حول محور تکنولوژی و براساس یک ایده جدید شکل گرفته اند. در ادامه تعدادی از ویژگی های استارتاپ ها را با هم می خوانیم:

ویژگی های استارتاپ:

۱‌. رشد: استارتاپ یک ساختار تجاری است که برای رشد سریع طراحی شده است. پل گراهام، بنیانگذار Y Combinator می گوید: استارتاپ شرکتی است که برای رشد سریع طراحی شده است.
نوپا بودن به خودی خود، استارتاپ بودن نیست.
همچنین لازم نیست استارتاپ صرفا در زمینه فناوری کار کند، یا سرمایه گذاری جدی انجام دهد ، یا به نوعی “خروج” داشته باشد.
تنها ویژگی اساسی، رشد است.

۲. مدل کسب و کار: معروف است که استارتاپ ها دارای مدل های تجاری نامتعارف هستند. دلیل این امر این است که آنها به یک بازار دست نخورده مراجعه می کنند یا خواسته های سرکوب شده بازار را برآورده می کنند.

۳. نوآوری: علامت یک استارتاپ واقعی نوآوری بر پایه تخریب خلاق است. استارتاپ ها پیشنهادات جدیدی را ایجاد می کنند یا پیشنهادهای موجود را نو می سازند. آنها همچنین ممکن است راه رسیدن یک پیشنهاد به مصرف کننده را مختل کرده و بازار جدیدی را برای خود بسازند.

۴. محیط نامشخص: استارتاپ ها در یک محیط کاملاً نامشخص فعالیت می کنند. احتمال شکست همیشه کارآفرین را تعقیب می کند.

 تفاوت استارتاپ با کار و کسب کوچک:
1. قصد
2. نوآوری
3. مدل کسب و کار
4 نرخ رشد
5. منبع بودجه
6. درآمد
7. فناوری

قصد:

استارتاپ: هدف این است که بازار را با یک مدل کسب و کار مقیاس پذیر و تأثیرگذار برهم بزند.

بیزنس کوچک: تنها قصد صاحب مشاغل کوچک این است که رئیس خود باشد و جایی را در بازار محلی تأمین کند.

نوآوری:

استارتاپ: نوآوری یک قسمت اساسی از استارتاپ ها است زیرا آنها همیشه یک پیشنهاد منحصر به فرد جدید ایجاد می کنند یا یک پیشنهاد موجود را نوسازی می کنند.

بیزنس کوچک: با پیشنهادهایی که قبلاً در بازار وجود دارد معامله می کنند.

مدل تجاری:

استارتاپ ها: معمولاً مدل های تجاری غیر متعارفی دارند که در بازار جدید هستند که آنها را در موقعیت پرخطر قرار می دهد.

بیزنس کوچک: یک مدل تجاری آزمایش شده را اتخاذ می کنند که وضعیت کم خطرتری را ایجاد می کند.

نرخ رشد:

استارتاپ ها: بدنبال رشد چشمگیر و بدون محدودیت می باشند، مثل فیس بوک.

بیزنس کوچک: به کندی و پایداری رشد می کنند. هدف آنها حفظ درآمد ثابت است. بنابراین ، نرخ رشد پس از رسیدن به سطح مشخصی از درآمد متوقف می شود.

منبع بودجه:
استارت آپ ها: مراحل مختلف تأمین سرمایه را طی می کنند. منابع آنها فرشتگان سرمایه گذار، سرمایه گذاران خطرپذیر ، شرکت ها و … هستند.
بیزنس کوچک: فقط در مراحل اولیه کسب و کار، وجوه کسب می کنند. پس از استقرار ، آنها یا از طریق درآمد تأمین می شوند یا وام های تجاری می گیرند. آنها مانند استارتاپ ها مراحل مختلفی از بودجه سهام را نمی گذرانند.

درآمد:

استارتاپ ها: برنامه ریزی ، تامین مالی ، ساخت یک محصول و راه اندازی یک استارتاپ سالها به طول می انجامد. بنابراین ، در سالهای بعد درآمدزایی می کند.

بیزنس کوچک: ازهمان ابتدا سودهایی کسب می کنند که ماحصل مدل های کسب و کار آزمایش شده است و پیشنهاداتی را ارائه می دهند که از قبل ورود به بازار داشتند.

فناوری:
استارتاپ ها: اغلب فناوری محور هستند. معمولاً استارتاپ ها از فناوری برای برهم زدن بازار استفاده می کنند.

بیزنس کوچک: از روش های سنتی یا حداقل استفاده از فناوری ،استفاده می کنند. فناوری به کار رفته در این مشاغل ساده است.

ازجمله دلایل شکست استارتاپ ها:

ناتوانی در درک نیاز مشتریان

عدم توجه به بازخوردهای نمونه اولیه

برنامه‌ریزی با هدف کسب پول و نداشتن اشتیاق برای کار و زحمت

نداشتن مهارت لازم برای موفق شدن

عدم توانایی کافی برای افزایش سرمایه

رهبری و تیم ضعیف

برای راه اندازی یک استارتاپ مراحل مختلف و گام های متعددی وجود دارد که معمولا مراحل زیر را برای آن ذکر کرده اند:

1. ایده‌پردازی

2. تحقیق و تعیین نقشه راه

3. ثبت ایده و ادعای مالکیت

4. تهیه نمونه اولیه

5. عرضه نمونه به جامعه هدف کوچک و بررسی بازار

6. ثبت ایده و محصول

7. پیدا کردن سرمایه‌گذار