از استقبال خوب شما بسیار سپاسگزاریم
مدیریت یعنی هنر و علم به کارگیری صحیح افراد و امکانات برای وصول به اهداف سازمانی و مدیریت اسلامی یعنی هنر و علم به کارگیری صحیح افراد و امکانات برای وصول به اهداف سازمانی؛ به گونه ای که با اصول و موازین شرعی مغایرت نداشته باشد. در مدیریت اسلامی؛ رشد افراد، سازمان و جامعه همگی درجهت ارزش های اسلامی، انسانی، حق خواهی وعدالت جویی است. به گفته پيامبر اكرم (ص)؛ بهترين مديران و فرمانروايان كساني هستند كه استعدادهاي گوناگون را در زير چتر مديريت گردآورند، و بدترين مديران كساني هستند كه مجموعه همسو و هماهنگ را متفرق سازند.
زمانی که از مدیریت اسلامی صحبت می کنیم، هدف نهايي را “تقرب الي الله” می دانیم. مدير اسلامي شخصی است که هم براي خدا كار مي كند و هم خلق را به سوي او رهنمون مي سازد، اگر مدیریت آموزشی را برعهده داشته باشد، هدفش رشد افراد یادگیرنده در مجموعه او است، اگر مديريت ديني و معنوي مردم را بر عهده داشته باشد هدفش رشد معنوي جامعه است، اگر مديريت سياسي و اجتماعي داشته باشد هدفش رشد سياسي و اجتماعي خواهد بود و اگر مديريتش در جهت اقتصادي باشد هدفش، رشد و شكوفايي اقتصادي است. خلاصه اينكه هدف در مديريت اسلامي رشد معنوي، مادي، سياسي، اجتماعي و اقتصادي جامعه است، آن هم در جهت رضايت خداوند.
مدیر اسلامی پس از ایمان به خداوند متعال و اعتقاد راسخ به اینکه همه ی موجودات آفریده خداوند و در اختیار حاکمیتش هستند و همه جا ناظر اعمال ماست، برای کسب مهارت ها و اعمال آن، ابتدا نیازمند بستر سازی در این دو ویژگی است:
1.خلوص نیت(اخلاص)
قدم اول برای ارتباط حسنه با دیگران، برخورداری از نیت خالص و خدایی است؛ زیرا اگر هدف الهی نبود و درپی کسب منافع مادی و دنیایی بود، نتیجه مناسب و دلخواه برای طرفین ارتباط حاصل نخواهد شد. مقام اخلاص، یکی از عالی ترین مراحل تکامل در سیر و سلوک است. بدیهی است که اخلاص، به خلوص در عبادت محدود نمی شود، بلکه فرد مخلص تدریجا به جایی می رسد که خود و قلبش را برای خدا خالص می کند، از غیر خدا نمی هراسد و به غیر او اعتماد نمی کند، دوستی او برای خدا و دشمنی اش نیز برای خدا می شود و این عالی ترین مراتب اخلاص است.
2. توکل بر خدا
برای برقراری ارتباط حسنه با افراد، باید متکی به خداوند بود؛ زیرا او پشتیبانی محکم است. درباره تفسیر و چگونگی بهره برداری از این رکن اساسی، اشتباه ها و خطاهای بسیاری اتفاق می افتد. نخستین خطا، توهم تضاد توکل با کار، تدبیر و تلاش است؛ یعنی عده ای از مردم گمان می کنند که توکل بر خدا با تدبیر، کوشش و تکاپو سازگار نیست و توکل را چنین معرفی می کنند که انسان همه ی موجودیت، استعدادها و نیروهای خود را نادیده بگیرد و عالم هستی و قوانین حاکم بر آن را بی اثر تلقی کند و معتقد شود که خداوند متعال خواسته شخص متوکل را برمی آورد!!!
خطای دیگر اینان در تعریف و توصیف توکل است که نمی دانند معنای توکل آن نیست که انسان وقتی تشنه شد، سیراب شدن خود را به خدا واگذار کند، یا وقتی می خواهد کاری انجام دهد که احتیاج به تفکرات عمیق و دقیق دارد، بگوید << توکلت علی الله>> و بدون فکر اقدام کند.
- ایمان به خدا
- توکل به خدا
- خلوص نیت
- رعایت تقوای الهی
- حسن خلق
- رفق و مدارا
- تواضع و فروتنی
- وفای به عهد
- اعتماد به نفس
- شجاعت
- حسن شهرت
- کوشش و پشتکار
- انتقاد پذیری
- رسایی سخن
- امید، استقامت و صبر
- بصیرت و خودسازی
- بینش سیاسی
روابط نامطلوب در مدیریت:
- باندبازی
- ارتباط با افراد متملق و چاپلوس
- ارتباط با افراد خائن و دروغگو
- اعتماد به افراد دورو و منافق
- ارتباط با سوء استفاده کنندگان و رانت خواران
- پذیرش نقض کنندگان قانون و مقررات
- میدان دادن به افراد سست عنصر و بی تفاوت
- رابطه با افراد فرادست و بانفوذ برای حفظ ریاست و موقعیت (روابط انسانی در مدیریت اسلامی؛ مهدی شکارچی).
