از استقبال خوب شما بسیار سپاسگزاریم

زمان مطالعه: 5 دقیقه
14 مهر 1400

کارآفرینی سبز به عنوان شاخه ای از کار آفرینی مورد توجه جدی قرار گرفته است که با هدف تولید محصولات دوست دار محیطزیست در طی فرآیندهای تولیدی حفاظتی می باشد. کارآفرینی سبز به نوعی از کارآفرینی همراه با نوآوری می گویند که در جهت بهره برداری از فرصت های خلاقانه برای منافع اقتصادی و عدالت در جامعه، با رعایت اصول توسعه پایدار و حفظ محیط زیست و مصرف بهینه به بهبود کیفیت زندگی جوامع کمک میکند.

عبارات کارآفرینی سبز، کارآفرینی زیست محیطی و کارآفرین سازگار با محیط زیست، برای نخستین بار در پژوهش های بنت و برله مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس مرور این منابع، کارآفرینان سبز افرادی هستند که ازفرصت های جدید کسب و کار و سرمایه گذاری که معمولا از ریسک بالایی برخوردار بوده، استفاده نموده بطوریکه نتیجه این سرمایه گذاری ها در کسب و کار غالباً غیر قابل پیش بینی است. کارآفرینان سبز با داشتن انگیزه ذاتی، فعالیت های کسب و کارشان، اثرات کلی مثبت بر محیط زیست طبیعی و پایداری اقتصادی ایجاد می نمایند بطوریکه این فعالیت ها به طور آگاهانه معطوف به تضمین آینده های پایدارتر است.(رضایی و همکاران).

برای درک مفهوم انسان مفروض کارآفرین زیست محیطی، ابتدا انسان مفروض اقتصادی و انسان مفروض علوم اجتماعی را می بایست معرفی نماییم. انسان مفروض هر مکتب، تعیین کننده نگاه و دیدگاه آن مکتب است. منظور ازانسان مفروض اقتصادی، انسانی است که فاقد احساس و دارای عقلانیت بوده و کاملاً منطقی و عقلائی است. این انسان، تنها به نیازهای خود فکر می نماید. او به هنگام خرید، کالایی را انتخاب می نماید که مطلوبیت را حداکثر کند و حداکثرنیازهایش را پوشش دهد. وی در مقام تولید کننده محصولاتی را تولید می نماید که بازار هدف مناسبی داشته باشد. انسان اقتصادی، انسانی آزاد است که خودخواهانه، بدون هرگونه عشق و تنفر و احساس، فقط تمایلات خود را در استفاده کردن از منابع تحقق بخشیده و با انسان های دیگر، فقط رابطه ای در حد مبادله ارزش های برابر، برقرار می نماید.(عدالتیان شهریاری، 1386)
انسان مفروض علوم اجتماعی، انسانی است که در قالب هنجارها، نرم ها و ارزشهای جامعه رفتار می کند. از خود اختیاری ندارد و همه رفتارهایش در چارچوب های اخلاقی و اجتماعی بوده و همگی قابل پیش بینی هستند. انسان مفروض اجتماعی نیز، غیرقابل اطمینان است چون خود را با نبایدها و بایدها هماهنگ نموده و با هر تغییری در قانون، رفتارهای وی نیز تغییر می کند (قربانی و عدالتیان شهریاری، 1395).

و اما انسان مفروض کارآفرینی، انسان مفروض ما در کارآفرینی، ترکیبی از هر دو انسان اقتصادی و انسان علوم اجتماعی است. در واقع این انسان اقتصادی اجتماعی، نه بر اساس مطلوبیت نهایی یا پیش بینی آینده که براساس هزینه جایگزینی یا هزینه فرصت از دست رفته تصمیم می گیرد و با در نظر گرفتن قیمت ها و هنجارها به طور همزمان عمل میکند.
انسان کارآفرین مد نظر ما، یک انسان اقتصادی اجتماعی است که نقش اجتماعی آن پررنگ تر از نقش اقتصادی اش می باشد.قربانی و عدالتیان شهریاری، 1395).

کارآفرین زیست محیطی (کارآفرین سبز) به معنی فردی است که با حفظ محیط زیست و ترجیح دادن آن به منافع شخصی، رفتاری کارآفرینانه دارد. کارآفرینان زیست محیطی علاوه بر ویژگی های عمومی کارآفرینی (خلاقیت ونوآوری، ریسک پذیری، استقلال، پیشگام بودن) دارای ویژگی های مشترکی نیز هستند که شامل موارد ذیل است: (کاره، 2003)

  • تلاش برای دستیابی به توسعه پایدار
  • نوآوری در خلق راه حل های قابل قبول با هدف
  • پاسخگویی تقاضاهای مخالفی که ایجاد می شوند
  • بکارگیری عوامل طبیعی و منبع یابی در تولید محصولات پاک و انتخاب بسته بندی سازگار با محیط زیست (محصولات سالم یا ارگانیک)
  • تولید محصولاک پاک، افزایش کارائی های زیست محیطی (فرایندهای زیست محیطی)
  • مسئولیت پذیری زیست محیطی و فرهنگ مشترک و عضویت در انجمن های محیط زیستی (ارزش های سالم).

درسه دهه اخیر، شاهد شکل گیری حرکتی جهانی از سوی مردم دنیا هستیم که سعی دارند در خصوص حفظ محیط زیست و اهمیت آن اقدام و اطلاع رسانی کنند از این رو اگر مدیر، کارآفرین و یا دوستدار محیط زیست هستید باید با مفهوم کارآفرینی سبز آشنا باشید. وجود کارآفرینانی که این فرصت ها را کشف و بهره برداری می کنند همچنین جهت استفاده عمومی مردم آن را عرضه می نمایند. این کسب و کارها به سادگی از طریق بکارگیری تکنولوژی در بازیافت و استفاده مجدد در شرکت ها برای موادی مانند کاغذ، پلاستیک، شیشه و … یا در سطح پیشرفته تر استفاده از تکنیک های جدید برای کاهش انتشار گازهای تولید شده و یا استفاده از انرژی های پاک تر مانند انرژی خورشیدی، بادی و … صورت می پذیرد. البته پیش روی این کسب و کارها و یا به اصطلاح کارآفرینی سبز موانع بزرگی نیز وجود دارد. چرا که اکثر سازمان ها بر این عقیده اند که کارآفرینی سبز هزینه های بالایی دارد. که البته دو استدلال مهم برای رد آن وجود دارد.

اول آنکه ،این قبیل کسب و کارها هم برای کاهش آلودگی قدم بر می دارد و در نهایت از چیزی که قبلا زباله بوده و ارزش اقتصادی نداشته، پول در می آورد. همچنین امکان تاسیس ده ها کارخانه بازیافت امکان پذیر خواهد شد که باعث اشتغال نیروهای کار جوان و متخصص در این حوزه می باشد. دوم آنکه، راه اندازی بعضی از پروژه های سبز گران است، اما قطع به یقین اگربه درستی اجرا شوند، می توانند سرمایه گذاری بلند مدت بسیار مناسبی به حساب آیند. در سراسر جهان بازیافت و استفاده از زباله ها به یکی از شاخص های صنعتی تبدیل شده است و کشورهای پیشرفته برای بهره برداری هر چه بیشتر از آن عزم خود را جزم نموده اند و از آن به عنوان صنعتی سودآور و اشتغال زا می نگرند.

تولید پلاستیک های تجدید پذیر در بسیاری از کشورهای اروپایی از رونق بالایی برخوردار است. استراتژی جدید اتحادیه اروپا برای مصرف پلاستیک، باعث حذف مواد شیمیایی بالقوه خطرناکی از محیط زیست شده و صرفه اقتصادی بالایی را برای آن ها به همراه داشته است. ساخت پلاستیک هایی که براثر نور (پرتوهای فرا بنفش) تجزیه می شوند و یا پلاستیک های نشاسته ای، که ملکول های نشاسته قطعات کوتاهی از پلی اتیلن را به هم متصل می نمایند و یا پلاستیک های سبزهم ازجمله علوم نوپایی هستند که می توانند به همراه کارآفرینان متخصص، باعث ایجاد کسب و کارهای دوستدار محیط زیست شوند و نه تنها به حفظ زمین کمک کنند، بلکه زمین را به یک مکان زیباتری برای زندگی تبدیل نمایند.

کارآفرینی سبز، به عنوان راهبردی اثر بخش برای توسعه اقتصادی اجتماعی کشورها محسوب می شود که با توسعه آن گام بلندی در راستای اشتغال زایی پایدار، کاهش مشکلات زیست محیطی را می توان برداشت. البته چالش های موجود در ایجاد یک کسب و کار سبز از جمله منابع مالی، زیرساخت های مناسب و منابع دانشی مباحث مهمی است که بکار گیری استراتژی مناسب از سوی دولت ها جهت حمایت ازکارافرینان زیست محیطی و کمک در افزایش و بهبود مهارت ها و زیرساخت ها می تواند نقش اساسی را در مرتفع نمودن آن ها ایفا نماید.(منبع)