از استقبال خوب شما بسیار سپاسگزاریم

زمان مطالعه: 5 دقیقه
4 آبان 1400

در مقالات قبلی راجع به تعریف کارافرینی، ویژگی های فرد کاراآفرین و انواع کارافرینی صحبت کرده ایم. و امروز کارافرینی سازمانی را مورد بحث قرار می دهیم. همانطور که می دانید امروزه بر خلاف گذشته، بازارهای سطح جهان با تغییرات روزانه و حتی لحظه به لحظه نیازهای جوامع بشری روبه رو هستند و سازمان های تولیدی و خدماتی که عامل اصلی مرتفع ساختن این نیازها به شمار میروند، برای جا نماندن از تغییرات سریع و بقا و رشد در این بازارها باید به سرعت و با هدف گذاری های درست حرکت کنند.

در یک تعریف ساده می توانیم بگوییم: هنگامی که فعالیت کارآفرینی توسط فرد یا گروه کارآفرین در داخل یک سازمان انجام بگیرد، به آن کارآفرینی سازمانی می گویند. در این حالت فرد یا گروه کارآفرین از قابلیت ها و امکانات یک سازمان استفاده کرده و اقدام به فعالیت کارآفرینی به عنوان فعالیتی با وابستگی سازمانی مینماید. نتیجه این نوع کارافرینی ایجاد یک واحد سازمانی جدید در داخل سازمان، طراحی و عرضه خدمات جدید و ایجاد ارزش های نوین برای سازمان است.

تعاریف کارآفرینی سازمانی:

مکنزی و دیکامبو  معتقدند که فعالیت کارآفرینانه سازمانی شامل توسعه یک محصول جدید برای ایجاد یک فرآیند اثربخش است و جنینگر و یانگ  نیز فرآیند کارآفرینی سازمانی را به عنوان فرآیند توسعه محصولات و یا شناسایی بازارهای جدید تعریف می نمایند.
به نظر فرای  کارآفرینی سازمانی، فرآیندی است که از طریق القاء فرهنگ کارآفرینانه در یک سازمان منجر به ارائه نوآوری در محصول و فرآیندها می شود. همچنین برگمن  نیز معتقد است که کارآفرینی سازمانی به فرآیندی اشاره می کند که سازمان ها با استفاده از مجموعه فرصت ها و شایستگی های خویش منجر به تنوع محصولات و نهایتا توسعه سازمانی می شوند .
در یک تعریف دیگر، کارآفرینی سازمانی فرآیندی است که فعالیت های سازمانی را به سمت خلاقیت، نوآوری، ریسک پذیری و پیشتازی سوق می دهد.

تعریف هیسریچ از کارآفرینی سازمانی تعریف خوبی به نظر می رسد، او می گوید: این کارآفرینی، الزاماً به خلق کسب و کار جدید منتهی نمی‌شود و می‌تواند هر نوع فعالیت و جهت‌گیری نوآورانه دیگر مانند طراحی محصول، خدمات، فناوری‌ها، تکنیک‌های اداری و سازمانی، استراتژی‌ها و موضع‌گیری‌های رقابتی جدید را شامل شود.

سوالی که ممکن است اینجا برای عده ای پیش آید این است که آیا کارآفرینی سازمانی مختص سازمان های بزرگ است؟ جواب واضح و مشخص این سوال قطعا خیر است، کارآفرینی سازمانی در هر کسب و کاری حتی یک کسب و کار دو نفره نیز می تواند اتفاق بیفتد.

روش های به دست آوردن مهارت سازمانی:

  1. توسعه مهارت های فردی
  2. پرورش دادن ایده ها
  3. مطرح کردن ایده ها
  4. مصر بودن
  5. آزمایش ابتدایی ایده
  6. پیاده کردن ایده در ابعاد گسترده

ویژگی های سازمان های کارآفرین:

1. تعداد لایه های محدود سازمانی

در این سازمان تعداد لایه‌های سازمانی محدود و نسبتاً کم است که منجر به حیطه گسترده‌تر کنترل و شفافیت می‌شود و در عوض فرصت‌هایی برای کارکنان و متخصصان ایجاد می‌کند تا به‌طور کارآفرینانه اقدام کنند.

2. متمرکز نبودن قدرت و اختیارات

متمرکز نبودن فعالیت‌ها، اختیار و مسئولیت، احتمال برقراری ارتباط و تعاملات افقی بین کارکنان را افزایش داده که آمادگی سازمان برای نوآوری، خلاقیت و کارآفرینی سازمانی افزایش می‌یابد.

3. کنرل و نظارت مناسب

سازمان کارآفرین بستر رقابتی و انعطاف‌های لازم برای کارکنان را تامین می‌کند که آنان به طور کارآفرینانه رفتار کنند. کنترل‌های شدید یا بازدارنده، اثر منفی قدرتمندی بر تلاش‌های کارآفرینانه کارکنان می‌گذارد. بنابراین در این سازمان کنترل با اهداف برقراری توازن بین تشویق عملکرد فردی از طریق کنترل باز و اطمینان حاصل کردن از هماهنگی، ثبات و پاسخگویی از طریق کنترل بسته انجام می‌شود.

4. نیروی انسانی

مهم‌ترین سرمایه و عامل موفقیت سازمان کارآفرین متخصصان و کارکنان آن است. بنابراین، انتخاب، گزینش، بکارگیری، نگهداشت و ارتقای منابع انسانی به‌طور شایسته مهم‌ترین اولویت سازمان خواهد بود. حال نیروی انسانی که در این سازمان جذب می‌شوند علاوه بر تخصص و شایستگی حرفه‌ای باید دارای ویژگی‌های کارآفرینانه نیز باشند.

ویژگی های کارآفرینان سازمانی:

ویژگی های مشترک کارآفرینان درون سازمانی از نظر پینکات عبارتند از:

1. احساسات و انگیزه های اولیه

تحریک کننده اصلی در کارآفرینان درون سازمانی، شور و هیجان برای ارائه ایده، کنجکاوی، تعهد و باورهاست و تمرکز بر هیجان شورانگیزی اهرم کلیدی است.

2. خدمت به خود و سازمان

کارآفرینان درون سازمانی خواهان آزادی بوده و به منابع دسترسی دارند. آن ها افرادی هدف گرا و خودجوش هستند، اما به پاداش ها و تقدیرهای سازمانی واکنش نشان می دهند. کارآفرینان درون سازمانی خشنودی خود، مشتریان و حامیان سازمان را فراهم می سازند، اما همواره تمایل دارند سازماننشان را برای پیگیری ایده خود ترک نمایند.

3. روابط با افراد دیگر

سایر کارکنان برای موفقیت کارآفرینان درون سازمانی عنصری حیاتی هستند؛ کارآفرینان درون سازمانی نیازمند حمایت و کمک کلیه کارکنان سازمان می باشند.

4. رهبری

کارآفرینان درون سازمانی رهبرانی هستند که دیگران را توانمند می سازند و از ایده های آنها حمایت می کنند.

5. چشم انداز زمانی

یک پروژه کارآفرینانه با توجه به نوع فعالیت مخاطره آمیز طی دوره زمانی سه ساله یا بیشتر، طول می کشد. از این رو، کارآفرینان درون سازمانی باید دارای چشم انداز زمانی بلند مدت باشند. با این وجود، یک حس فوریت داشتن برای تحقق برنامه زمان بندی سازمانی و یا برنامه زمان بندی شده ای که فرد به خودش تحمیل می نماید، وجود دارد.

6. سبک حل مسأله

کارآفرینان درون سازمانی انتظار رخداد مسائل را دارند، و اقدام به حل مسائل می نمایند. آن ها باید بدانند که چگونه وظایف را تفویض کنند و چگونه دیگران را توانمند سازند؛ اما زمانی که ضرورت پیدا کند، اقدام به انجام کاری می نمایند که مورد نیاز است. آنها ضمن توجه به درون سازمان، از محیط بیرونی نیز غافل نیستند.

7. مهارت های سازمانی

کارآفرینان درون سازمانی توانایی جذب منابع، حمایت و اطلاعات از درون سازمان را دارند. آنها قادر به شکوفاسازی و آبادانی سازمان هستند و به اعضاء تیم و حامیان کمک می کنند؛ همواره تمایل به یادگیری دارند.

8. ارتباطات

کارآفرینان درون سازمانی قادرند با افراد در سرتاسر سازمان و خارج از سازمان ارتباط برقرار نمایند. آن ها این توانایی را دارند که ایده های خود و ظرفیت های این ایده ها را با ظرافتی خاص تشریح نمایند. کارآفرینان درون سازمانی در جلب موافقت دیگران برای چشم اندازی که ترسیم نموده اند، خبره هستند.

9. شکست ها و اشتباهات

کارآفرینان درون سازمانی پروژه های مخاطره آمیز را از نظر ها پنهان می کنند، به نحوی که آنها می توانند از اشتباهات خود درس بگیرند، بدون آنکه هزینه های سیاسی ناکامی را در مقابل عموم افراد متحمل شوند.

10. ریسک

کار آفرینان درون سازمانی خواهان ریسک معتدل هستند. آن ها این ترس را ندارند که از سازمان اخراج شوند، به طوری که از این حیث برای خودشان مخاطره کمی قائل هستند.

11. تحقیق بازار

کارآفرینان درون سازمانی به تحقیق و بررسی بازاری که در آن فعالیت می کنند، می پردازند و با استفاده از قدرت تحلیلی و شهودی خود، بازار را مورد ارزیابی قرار می دهند.

12. تصمیم گیری جسورانه

کارآفرینان درون سازمانی, تصمیم گیرندگان برجسته ای هستند و اغلب بدون داشتن اطلاعات کافی اقدام به تصمیم گیری می نمایند. آن ها از تصمیم گیری هراسی ندارند.