رهبری یک سازمان برای انطباق با تغییرات و به منظور بقا و رشد در محیط های جدید، ویژگی های خاصی را می طلبد که عموماً مدیران برای پاسخ به آنها با مشکلات بسیاری مواجه می شوند. یکی از مهم ترین خصیصه ها که می تواند به رهبران و مدیران در پاسخ به این تغییرات کمک کند، هوش هیجانی است. هوش هیجانی موضوعی است که سعی در تشریح و تفسیر جایگاه هیجانات و احساسات در توانمندی های انسانی دارد. مدیران برخوردار از هوش هیجانی، رهبران مؤثری هستند که اهداف را با حداکثر بهره وری ، رضایتمندی و تعهد کارکنان محقق می سازند. 

مدیرانی که مسئولیت های بالای سازمانی دارند، چنانچه از هوش هیجانی بالایی برخوردار باشند، نه تنها قادر خواهند بود انسجام فردی خود را حفظ کنند بلکه به انسجام و بهره وری بیشتر سیستم های اجتماعی مانند سازمان شغلی و مدیریت بهتر زندگی خود کمک می کنند.

اشاره به پژوهش ها در مورد مدیریت و هوش هیجانی در کسب و کارها:

گلمن در تحقیقات خود به این نتیجه رسید که مدیری که از هوش هیجانی بالایی برخوردار نباشد، فضای سازمان را از فضای خلاقانه و نوآوری دور کرده و به فضایی خشک و رسمی تبدیل خواهد کرد.

مک بر در آزمایشی که بیش از 100 مدیر را در 15 سازمان برجسته مورد بررسی قرار داد به این نتیجه رسید که هوش هیجانی در 75 درصد موارد عامل اصلی موفقیت این مدیران شده بود.