از استقبال خوب شما بسیار سپاسگزاریم

زمان مطالعه: 5 دقیقه
25 آبان 1400

با شنیدن اسم سرمایه، ناخودآگاه ما به سمت پول، ثروت، دارایی های فیزیکی مثل زمین، املاک، طلا و … می رود. حتی با یک سرچ ساده در اینترنت نیز با کلمه سرمایه، می بینیم که اکثر صفحات در مورد سرمایه حسابداری و انواع آن سرمایه در گردش، سرمایه ثابت و … مطلب نوشته اند، امروز می خواهیم در این مقاله راجع به انواع مختلف سرمایه و نحوه آشنایی با هرکدام بحث کنیم.

«سرمایه می‌تواندعینیت داشته باشد مثل میزان ثروت مادی، یا در اختیار داشتن یک محصول فرهنگی اما همچنین سرمایه می تواند تنیده شده باشد. مثل سبک زندگی به خصوصی که فرد با توجه ترکیب انواع سرمایه‌های در اختیار، برمی‌گزیند یا بیزاری جستن از سبک زندگی خاص که به شکل موانع طبقاتی ظاهر می‌شود. برای آنان که خود را صاحب فرهنگ متعالی ( به عنوان یکی از  انواع سرمایه) می‌دانند،‌ بدترین حالت، وضعیتی است که آن‌ها نتوانند مطابق ذائقه خود عمل کنند. یعنی آن‌ها مایلند ارزش‌های خود را در رفتار، اعمال و سبک زندگی خویش به کاربرند».( نقل به مضمون بوردیو،‌گرنفل، ۱۳۸۹: ۱۷۷-۱۷۴)

سرمایه انسانی
سرمایه انسانی شامل توانایی ها، تجربه، مهارت های شغلی و سلامتی خوب است که شرکت می‌تواند آن را برای دستیابی به اهدافش به خدمت بگیرد. یکی از مباحث بسیار مهم در دهه اخیر جهان، بحث سرمایه انسانی است. سرمایه انسانی یا به عبارتی کیفیت نیروی کار و یا دانش نهادینه شده در انسان باعث افزایش تولید و رشد اقتصادی کشورها می گردد.  سرمایه انسانی، به زبان ساده به هرچیزی غیر از سرمایه فیزیکی از قبیل اموال، تجهیزات و سرمایه مالی گفته می شود. سرمایه انسانی در واقع یک مفهوم اقتصادی است و از دو واژه «سرمایه» و «انسان» تشکیل شده است. از آنجا كه سرمایه انسانی یک مفهوم چند وجهی است و طیف وسیعی از ویژگی های انسانی را در بر می گیرد كه تعیین كردن آن دشوار است، می توان نتیجه گرفت كه ارزش دارایی آن تنها با دانش و تجربه موجود قابل تعیین نیست. همچنین باید شامل ارزیابی توانایی فرد در یادگیری دانش و مهارت های جدید با توجه به نیازهای توسعه آینده آن ها باشد.

سرمایه اجتماعی:

سرمایه اجتماعی به منابع اجتماعی اشاره دارد كه افراد برای دستیابی به اهداف معینی در رابطه با معیشت خود به آنها متکی هستند. اینها شامل موارد زیر است:

  • شبکه ها و اتصالات، این موارد عمودی (سلسله مراتبی) یا افقی (بین افراد دارای علایق مشترک) هستند، معیارهای راهنمایی این امر این است كه آن ها باید اعتماد به نفس و توانایی های مردم را افزایش دهند تا به عنوان گروه كار كنند و دسترسی آن ها را به نهادهایی كه فعالیت بیشتری برای اقدام دارند، مانند گروه های ملی یا مدنی، بهبود بخشند.
  • مشاركت در گروه های رسمی تر، كه به معنای پیروی از برخی قوانین، هنجارها و مجازات های مربوط به رضایت متقابل یا مشترک است.
  • روابط اعتماد متقابل و مبادله ای كه باعث تسهیل همکاری می شود، هزینه های معاملات را كاهش می دهد و ممکن است زمینه ایجاد امنیت غیررسمی در بین فقرا را فراهم كند.

سرمایه اجتماعی با کارکردش تعریف می شود. سرمایه اجتماعی شیئی واحد نیست، بلکه انواع چیزهای گوناگونی است که دو ویژگی مشترک دارند: همه آن ها شامل جنبه ای از یک ساخت اجتماعی هستند و کنش های معین افرادی را که در درون ساختار هستند تسهیل می کنند. سرمایه اجتماعی، مانند شکل های دیگر سرمایه مولد است و دستیابی به هدف های معینی را که در نبودن آن دست یافتنی نخواهد بود امکان پذیر می سازد.

سرمایه طبیعی:

سرمایه طبیعی اصطلاحی است كه برای توصیف ذخایر منابع طبیعی كه از آن منابع و خدمات بیشتری ایجاد می شود كه می تواند برای معیشت مفید باشد، استفاده می شود. منابع گسترده ای در این دسته قرار دارند. نمونه هایی از سرمایه های طبیعی و خدماتی كه به آنها كمک می كنند عبارتند از:

  • زمین و خاک
  • تولید مواد غذایی
  • جنگل
  • منابع دریایی و جنگلی
  • آب
  • كیفیت هوا
  • محافظت در برابر فرسایش
  • دفع زباله
  •  محافظت از طوفان
  • تأمین آب
  • ذخیره سازی و جداسازی کربن

بدیهی است كه سرمایه طبیعی برای كسانی كه بخشی از یا تمام معیشت خود را از فعالیتهایی كه به منابع طبیعی متکی است، از قبیل محصولات زراعی یا دامپروری، ماهیگیری، هیزم، استخراج مواد معدنی و غیره، بسیار مهم است. با این حال، اهمیت آن ها فراتر از این می رود، زیرا آن ها بر ارائه خدمات اكوسیستم كه برای رفاه عمومی بشر ضروری است تأثیر می گذارند.

سرمایه فیزیکی:

سرمایه فیزیکی زیرساخت های اساسی و كالاهای تولیدی مورد نیاز برای حمایت از معیشت را در بر می گیرد. سرمایه فیزیکی یکی از عواملی است که اقتصاددانان به عنوان یکی از سه عامل اصلی تولید در نظر می‌گیرند. این نوع سرمایه شامل کالاهای مشهود و ساخته دست بشر است که در فرآیند خلق کالا یا خدمات کمک‌رسانی می‌کنند. ماشین‌آلات، ساختمان‌ها، وسایل و تجهیزات موجود در دفتر کار یا انبار، وسایل نقلیه، و کامپیوترهایی که شرکت‌ها مالک آن‌ها هستند تماماً به عنوان بخشی از سرمایه فیزیکی در نظر گرفته می‌شوند. زیرساخت تغییرات محیطی به نظر می رسد كه ارتباطات و دسترسی به خدمات اساسی را تحت تاثیر قرار می دهد. كالاهای تولیدی ابزار و تجهیزاتی هستند كه باعث افزایش بهره وری می شوند.